Сайн байна уу? Миний захидал чамд очих энэ өдрийн мэнд хүргье.
Үнэндээ надад чамайг уярааж уйлуулах уран цэцэн үгс байхгүй ээ бас би хаанаас нь эхлэж юугаа бичихээ ч мэдэхгүй л байна. Эв хавгүй үгс минь чиний сэтгэлд хүрэх эсэхийг ч бас мэдэхгүй юм…
Өнөөдөр ч гэсэн чиний дэргэд ойртоход чамтай хэдэн үг солих яг л сэтгэлээ хүйтэн цэвдэгээр сийчих мэт шаналам, их зовиуртай, хүндхэн байлаа. Өдөр болгон тааралдана би чамайг харахгүй гэж өөр бусад руу харна, чамайг бодохгүй гэж өөр зүйлс бодно. Гэхдээ энэ бүхэн зөвхөн түр зуур л миний сэтгэлийн шархыг дарах юм. Эхэндээ их л хэцүү байсан, юм болгонд чи бодогдож юу ч хийсэн хамгийн түрүүнд бодогдож, яг л юу ч болоогүй мэт чи үгүйлэгдэнэ. Энэ надад хүндхэн байлаа, өдрөөс өдөрт надад улам л хүндхэн санагдаж, өдөр хонгийг нулимсаараа бүрхэн бодолоороо аргацаан өнгрөөж байв. Энэ л үед цаг хугацаа бүхнийг анагаана гэж найдан чамайг үл анзаарна. Гэсэн ч чи бодогдсоор. Чамд гомдсондоо ч юм уу? чамайг хэтэрхий их үгүйлсэндээ “эргээд ирээч” гэх 2хон үгийг хэлэх зүрх зориг минь хүрээгүйдээ ч юм уу чамайг бодож чамайг харах бүрдээ өөрийн мэдэлгүй аль л шалрхлуулам үгсийг сэтгэлгэлээсээ биш хүйтэн хөндийгөөр чам руу урсгасаар. Чамаас уучилалт гуйна, эргэж ирэх болов уу гэсэн горьдлогоор чамтай ахин дахин ярилцаж үзнэ. Ярилцах тоолондоо бүтэлгүйтнэ. Чамайг санахдаа өдөр хоногийг аргацаан байж өнгөрсөн бүхний тухай мөн өөрийнхөө алдаа дутагдлыг хөндлөнгийн хүний нүдээр мэт харж өөртөө дүгнэлт хийнэ. Дүгнэлтээс би их зүйлийг ухаарсан… Ухаарал бүрдээ чамтай ярилцахыг оролдоно гэвч чамд намайг гэх сэтгэл, надтай өнгөрүүлсэн дурсамж чинь аль хэдийн үгүй болсон бололтой… Чи намайг ахин хүлээн зөвшөөрөхөөс татгалзана. Сүүлдээ чи надад дургүйлэхнэ. Магадгүй чиний хөрсөн сэтгэлд би өргөс болон хувирсан байх. Эгэл жирийн цагаахан чи минь, хоромхон зуур өөрчлөгдсөн байна. Сүүлдээ би бүх бурууг өөртөө үүрнэ. Чамд өчүүхэн төдий ч сэтгэл үлдээгүй бололтой над руу бүгдийг чихнэ, би бууж өгөөд л хүлээлээ. Гэхдээ чи өчүүхэн ч болов өөртөө дүгнэлт хийж болсонгүй юу? чи дэндүү их өөрчлөгджээ. Хэрвээ чи ийм л хүн байсан бол би энэ олон жил чиний дэргэд байхгүй байх байсан. Чи нүүрээ тольдож, нүүрэн дээрээ нүүр зурж суухдаа сэтгэлдээ бас өөр нэгэн хүнийг зурчихсан бололтой… Гуйя одоо сэтгэлийнхээ гүнийг чи нэг тольдоод үзээч өөрийнхөө нүдээр бус өрөөл бусдын нүдээр мэт тольдоод үз… Тэгээд чамд юу харагдаж байна?… өөртэйгөө адилхан байна гэж үү?
Миний мэдэх чи сэтгэлийнхээ гүнд эцэс төгсгөлгүй давхарлах будагндаа булагдсан бололтой….
Post a Comment